Dysk twardy
Autorem artykułu jest Kaczor
Dysk twardy jest trwałą pamięcią komputera. Oznacza to, że wszystkie dane i programy zostają na nim zachowane również po wyłączenia komputera. Pojemność dysków twardych podaje się w gigabajtach.
Dysk twardy
jest trwałą pamięcią komputera. Oznacza to, że wszystkie dane i programy zostają na nim zachowane również po wyłączenia komputera. Pojemność dysków twardych podaje się w gigabajtach. Dysk sztywny (ang. hard disk, hard disk drive) lub żargonowo "twardziel" - hermetycznie zamknięty, składający się z od 2 do 8 wirujących talerzy pokrytych bardzo cienką warstwą magnetyczną, każdy posiada osobną głowicę odczytującą-zapisującą, która unosi się nad nim na cienkiej poduszce powietrznej. Dysk twardy jest zwykle na stałe włączony do komputera i przechowuje dane, które powinny być zawsze dostępne, takie jak system operacyjny. Nowoczesne dyski twarde posiadają bardzo dużą przepustowość danych, niski czas dostępu do danych, obracają się z prędkością kilku tysięcy obrotów na minutę, a ich pojemność wynosi kilkanaście gigabajtów.
BUDOWA DYSKU
Dysk twardy znajduje się we wnętrzu obudowy komputera lub w łatwo dostępnej szufladzie, tzw. kieszeni i służy do przechowywania programów i danych. Dysk twardy został tak nazwany, z powodu swej sztywnej konstrukcji, są one umieszczone w odpowiednio skonstruowanym pyłoszczelnym zespole napędowym, zwierającym ponadto układy sterowania silnikiem napędu dysków, silnikiem przesuwu głowic (pozycjonerem), układu sterownia zapisu, układu odczytu oraz inne układy sterujące i kontrolne zespołu napędowego.
Większooć dysków twardych składa się następujących komponentów: obudowy, pozycjonera głowicy, ram głowic, głowic zapisu i odczytu, wirujących talerzy, układów sterowania.
Talerz (ang. plate) to magnetyczna powierzchnia obracająca się ze stałą prędkością umożliwiająca odczyt danych przez głowicę odczytującą-zapisującą. Talerzem może być zatem jedna z 2-8 wirujących z prędkością kilku tysięcy obrotów na minutę części dysku twardego, pokryta materiałem magnetycznym, który może zostać zapisany/odczytany przez, osobną dla każdego talerza, głowicę odczytującą-zapisującą.
Każdemu dyskowi pamięci przyporządkowane są dwie głowice (dla jego dolnej i górnej powierzchni). Głowice utrzymywane są na sprężynujących ramionach, przy czym wszystkie ramiona głowic są ze sobą połączone i poruszają się synchronicznie, napędzane pozycjonerem. W stanie spoczynku głowice znajdują się na ścieżce parkującej dysku. W momencie, gdy dysk zaczyna wirować, poduszka powietrzna wytworzona przy powierzchni, unosi głowice na wysokości około 1 mikrometra (jedna dwudziesta włosa ludzkiego).
Zadaniem pozycjonera jest przemieszczenie głowic na wybrany cylinder. Pozycjonery zbudowane zostały w oparciu o silnik liniowy, same parkują głowice po wyłączeniu zasilania, gdyż sprężyna samoczynnie odciąga je do położenia parkowania. Pozycjonery z silnikiem krokowym wymagają zaparkowania głowic za pomocą specjalnego programu.
Praca z twardym dyskiem jest możliwa dopiero wtedy, gdy zostanie on sformatowany przez producenta lub użytkownika. Formatowanie polega na podziale dysku na ścieżki i sektory, jest to tzw. Formatowanie niskiego poziomu lub formatowanie fizyczne.
Dysk twardy zbudowany jest z:
1. Gniazda zasilania.
2. Dysków magnetycznych-są to krążki na których zapisuje się dane.
3. Łącza między dyskiem a kontrolerem wejścia / wyjścia.
4. Uszczelki chroniącej przed kurzem.
5. Silnika napędu głowic.
6. Głowicy która zapisuje i odczytuje dane znajdujące się na krążku.
7. Przewodów łączących głowice z układami sterowania.
8. Kabla IDE -typ kabla służący do połączenia urządzeń pracujących w standardzie IDE i EIDE. Ma on kształt szerokiej taśmy zakończonej podłużnymi wąskimi wtyczkami.
Twoje pierwsze kroki czyli poradnik dla osób rozpoczynających swoją przygode z komputerem.
www.twojepierwszekroki.pl
--
Artykuł pochodzi z serwisu
Publikuj.org, kliknij
tutaj aby go zobaczyć.